R E Y K J A V I K
en
Þ r í h n ú k a g í g u r
Op dag 1 in Reykjavik splitsen Jens en ik op, Jens gaat richting vulkaan (de Þríhnúkagígur) en ik blijf in Reykjavik, oorspronkelijk vooral om te shoppen, maar dat pakt anders uit en dat is goed voor de portemonnee. Wat Jens en ik wel delen deze dag is het uiterst natte weer, ik kom als een verzopen kat terug in het hotel, bij Jens lijkt het alsof hij met kleding en al het water in is gedoken. Het zal nog drie dagen duren totdat zijn schoenen gedroogd zijn..
De meest logische start is het bezichtigen van de Hallgrímskirkja en het standbeeld van Leifur Eiriksson dat de kerk lijkt te bewaken.
De kerk is imposant, Leifur best stoer en misschien is de deur wel het meest opvallend. Vooral omdat die kleur brengt op deze zo grijze dag.
Groot pluspunt qua interieur van de kerk, het was er droog. Het orgel zag er ook mooi uit.
Over kleur gesproken, gelokt door een interessant doorkijkje naar een vrolijk getint huis toch maar eens naar de linkerkant van het hotel gebobbeld, met krukken en al en gebocheld door de rugzak. Rechts van het hotel is het winkelgebied, mijn oorspronkelijke doel. De omweg bleek de moeite waard, de achterbuurt, want dat was het, gaf door de vele gekleurde huisjes en muurschilderingen een vrolijke noot aan de dag. Dus camera om de nek vanwege de regen meest onder de jas gepropt. Nog een bochel dus, maar nu aan de voorkant.
Uiteindelijk, na vele straten toch iets afgebogen richting winkels. Veel winkels, vooral voor toeristen dus je kon maar kiezen uit van alles en nog wat met Vikingen, papegaaiduikers, de IJslandse vlag en ook de figuren uit de vele legendes staan koninklijk afgebeeld op alles wat je maar wilt (maar nooit nodig hebt). Voor zover mogelijk op krukken zo snel mogelijk voorbijgelopen totdat ik het woord gallery zag en een prachtige portretfoto van een oude man, zo’n verweerd type. Prachtig. Helaas wilde de fotograaf zijn foto’s niet verkopen.. Gelukkig was er een kunstenares is de zaak die wat commerciëler was ingesteld, dus nu zitten er twee schattige aardewerken mokjes in mijn koffer. De eerste souvenirs. Op de facebookpagina van de Gallery genaamd Grásteinn zijn de foto’s te zien van Pálmi Bjarnason die zelf een Instagram pagina heeft.
Bij een Turkse zaak kebab gegeten, de enige plek waar nog ruimte was en die er schoon uitzag. Geen slechte keuze want het was er gezellig en het eten was heerlijk.
Intussen beleeft Jens zijn ietwat verregende avontuur bij en in de vulkaan. Zie de foto’s en de video die hij heeft gemaakt.
Na terugkomst van Jens heel erg lekker, maar heel erg duur gegeten bij ROK, ze hebben een leuk concept (voor de kassa) waarbij alle gerechten mini zijn, je wordt verondersteld deze te delen en ze raden 3 gerechten per persoon aan. De gerechten kosten gemiddeld een dikke 3000 kronen (1000 kronen is 7 euro), dus reken maar uit.. Jens was zo lief om te betalen. Wel een sfeervolle zaak, leuk personeel en eerlijk is eerlijk, goede en smaakvolle gerechten.
Laten we eerlijk zijn, waar we gisteren nog heerlijk hebben gegeten op het terras van de bakker vlakbij de Blue Lagoon, vandaag zijn de weergoden ons heel veel minder goed gezind geweest. Ik heb in de middag al een vage poging gewaagd om de sculptuur Sólfar (Zonnevaarder) van Jon Gunnar Árnason te bekijken. Ik zag vaag door de mist en regen het Vikingschip opdoemen, maar hoopte op beter weer morgen en het zou Jens ook de kans geven om het prachtige beeld en uitzicht te bewonderen. Gelukkig was dit een goede gok, de volgende ochtend scheen zelfs de zon en dat sierde de sculptuur beter.
Extra informatie
De Þríhnúkagígur (Thrihnukagigur) is een slapende vulkaan op het IJslandse schiereiland Reykjanes, zo’n 15 km van de hoofdstad Reykjavik. Deze vulkaan, die behoort tot het vulkanisch gebied Brennisteinsfjöll, is zo’n 2.000 jaar voor het begin van de jaartelling voor het laatst uitgebarsten.
Wat deze vulkaan bijzonder maakt is dat de magmakamer voor mensen toegankelijk is. Met een gondel kan men via een gat van vier bij vier meter hierin afdalen. De magmakamer zelf meet 48 bij 60 meter. De eerste persoon die hierin afdaalde was de vulkanoloog Árni Stefánsson. Hij heeft zich er vervolgens voor ingezet dat deze voor iedereen toegankelijk moest worden. Hij was ook de bedenker van de naam. De naam Þríhnúkagígur betekent ‘krater met drie punten’ in het IJslands. (informatie en de foto van Uaiecs komt van Wikipedia)
